Yalnızlıktan kurtulamıyorum bir türlü.

Yok ki etrafımda benim gibi kültürlü,

Gençlerin eli silahlı, ağzı küfürlü.

Okullar kapalı, kapılar üstten sürgülü.

Yok kendime kafa dengi biri.

İnsanların kafaları çok iri,

İçine doldurmuşlar hep kiri.

Konuşup duruyorlar ileri geri.

Aşık bile olmadım bu lanet yerde.

Gitsem başka yere olamam yine de.

İşsizim, bir kuruş para yok cebimde,

Alamam kimseden, sadaka verseler de.

Tek bir dostum bile yokmuş.

Kalmışım tek başıma, her şey boşmuş.

Beyinler çürümüş, kokuşmuş.

İnsanlar gerçekleri görmez olmuş.

Biçare ölümü bekliyorum.

Artık bende yanmıyor mum.

Kum saatinde akmıyor bir tek kum.

Elveda artık ben yokum.