BİLMİYORSUN AMA

Sen bilmiyorsun ama gözyaşlarım şarkılarına eşlik ediyor.

Hafifçe süzülüyor yanaklarımdan.

Dudaklarından çıkan buğulu sözler şarkıya renk verirken.

Gözlerimden dökülenler elimdeki saksıya damlıyor.

Vazgeçiyorsun benden, umarsızca sırtını dönüp gidiyorsun.

Her gece rüyamda tekrarlanırken bu sahne.

Dudaklarım ıslak ıslak, seni bekler sonsuza dek.

Yüreğim bilmeden, tenini, dokunuşunu, yüreğini.

Delilik tamamen benimki .

Gittin arkana  bakmadan.

Tek bir hareketti seninki, ilerleyişten ibaret olan.

Bendeyse aklımı yitirmeme neden olan.

Şimdi ağlıyorum, sen bunu bilmeden.

Kimseler bilmeden akıtıyorum gözyaşlarımı.

Saklıyorum gonca ekili saksıyi

İçim kan ağlıyor, haberi yok kimselerin.

Sessizce okşuyorum yapraklarını.

Dokunuyorum sanki sana.

Hiç dokunmadım sana, okşamadım tenini.

Hiç öpmedim dudaklarını, hiç sarmadım sineme.

Gidiş şimdi sevaptır bende ölüme.

Gereksizdir yaşayış bu bedende.

Bilmiyorsun ama ölümüm sendendir.

Nedendir gidişler, ölümü özleyişler.

Aşka ulaşamayış çaresizlik ve bir o kadar da.

Umutsuz kalmasıdır yalnız kalbin ırak ellerde.