Aşktan kork ama onsuz olma… Fala inanma falsız kalma derler ya, bu da öyle bir şey işte. Hep aşık kal. Becerebilirsen tabii ki… aştan korkma aslında… Kontrol sendeymiş gibi yap sadece. Hiçbir şeyin kontrolü elinde olmasa bile gösteriş yap sadece. Emrivaki tavırlar içerisinde itaatsizleri yola getir bir bir. Aşık et hepsini kendine. Kutsal bir şey zaten bu. İnanmıyorsun sen şimdi bana ama aşık olursan bak o zaman aklına. Aşktan korkma. Sadece bunu diyebilirim şimdi sana. Anlamsız sesler gibi gelse de söylediklerim, anlayacaksındır bunları mutlaka.

Bu gece ismini yollara yazmaya karar verdim. Ama sevdiğimden değil. Ezilsin ayaklar altında diye. Dağlara yazmıştım zamanında… aşktan korkma demiştin ya bana. İşte adını yıldızlara vermiştim ama korkağın tekiydim. İçimde hep bir şeyler sızlıyordu. Ne olduğunu bilemiyordum. Bir oyun sanıyordum hayatı. Bu gece anladım yağmurun ıslattığı göz yaşlarım sayesinde. Bıçak kemiğe dayandı dediğimde bile zorladılar, itelediler daha da ileriye. Kurşun deldi geçti ciğerimi dediğimde inandıramadım. Parmaklayıp kontrol ettiler doğru mu diye. Bana inanmayanlara inandım sürekli. Bu kimsenin suçu değil. Bu gece döküldü bardaktan boşalırcasına göz yaşlarım. Rüzgar uçurdu yağmur tanelerinin arasında yaşlarımı. Her birinde mutluluklarım saklıydı oysa. Aldı götürdü kötü hislerim hepsini. Hissettiklerimi benden başkası anlayabilir mi ki diye düşünürken ben, omzuma dokunan bu el de kimin diye baktım arkama. Bana destek olacağını sandığım sırada, kuvvetle bastırdı aşağıya. Takatim kalmayana kadar devam etti buna. Yerle yeksan oldum kudreti karşısında ve bu gece anladım aşktan korkma diyenlerin ne demek istediğini. Aşk bu gece terk etti beni… Niye… Aşk geri gelmeyecek belki de. Ama niye… Kulağımda yine o ses…Aşktan kork ama …